ΤΟ BLOG ΜΑΣ

To σεμινάριο θα περιλαμβάνει θεωρία, πρακτική και γευσιγνωσία.

Διάρκεια: 30 ώρες

Αναλυτικά η ύλη για τα θεωρητικά αναφέρεται παρακάτω.

Ενότητες

1. Bartender

1.1 Μία πρώτη εισαγωγή στο επάγγελμα

1.2 Bartenders & Πωλήσεις

1.3 Κατηγορίες πελατών

1.4 Εξυπηρέτηση πελατών

1.5 Τεχνικές Πώλησης

1.6 Υπεύθυνη κατανάλωση

2. Μπαρ

2.1 Εργαλεία του Bartender/Χρησιμότητα

2.2 Τύποι ποτηριών

2.3 Χώρος του Μπαρ

2.4 Πόστο του Bartender

2.5 Οργάνωση του Bar (Άνοιγμα/Κλείσιμο πόστου)

2.6 Παραγγελίες (Οργάνωση και ομαδοποίηση)

2.6 Ορολογία

2.7 Στοιχειώδεις κανόνες υγειηνής και ασφάλειας

3. Τα προιόντα του μπαρ

3.1 Αλκοόλ(Ορισμός-Ιστορία )

3.1 Κατηγορίες

3.2 Ζύμωση

3.3 Κρασί

3.4 Μπύρα

3.5 Απόσταξη

3.5.1 Ουϊσκι

3.5.2 Βότκα

3.5.3 Τζιν

3.5.4 Τεκίλα

3.5.5 Ρούμι

3.5.5 Mπράντι

3.5.6. Λοιπά αποστάγματα

3.5.7. Λικέρ

4. Cocktails

4.1 Ορισμός και ιστορία

4.2 Κατηγορίες

4.3 Τεχνικές

4.4 Γαρνιτούρες & Παρουσίαση

4.5 Πάγος

4.3 Κλασσικά Cocktails

4.4 Συνταγές

4.5 Τιμολόγηση

5 Το μπαρ ως επιχείρηση

5.1 Πυρήνας Ηθικών Αξιών της επιχείρησης

5.2 Η ομάδα ως αναπτυξιακός παράγοντας

5.3 O ρόλος του Meeting

5.4 Εργασιακές σχέσεις

Το συγκεκριμένο masterclass θα αποτελείται από 2 σκέλη, 

1) Την Παρουσίαση προϊόντων (Grace Gin, Edinburg gin, & κάποια whisky από το portfolio της LKC)

2) Γευσιγνωσία των συγκεκριμένων ετικετών.

Απευθείνεται σε επαγγελματίες του χώρου και λάτρεις των συγκεκριμένων spirit,

μην το χάσετε!

Θέσεις περιορισμένες.

Τοποθεσία: Showroom The Distiller, Ikoniou 2, Xanthi

Ώρα: 14:00′

• Το συγκεκριμένο masterclass θα αποτελείται από 2 σκέλη, 

  Το 1ο : Παρουσίαση Προϊόντων από το portfolio της LKC Premium (Grace Gin, Edinburg Gin, όπως και κάποια whisky.

   

  To 2o : Θα είναι η γευσιγνωσία των συγκεκριμένων προϊόντων.

   

  Απευθύνεται σε επαγγελματίες του χώρου και λάτρεις αυτών των spirit, μην το χάσετε!

   

  Θέσεις περιορισμένες.

   

  Τοποθεσία : Showroom The Distiller

  Ημέρα : Τετάρτη 02-10-2019

  Ώρα :    14:00′

   

   

1) Καταρχάς θα πρέπει να υπάρχει η ανάλογη τριβή (εμπειρία) με τον συγκεκριμένο χώρο του καφέ!

2) Πρέπει να ξέρεις που ακριβώς βρίσκεσαι, τι ακριβώς πουλάς-μεταποιείς και ποιος είναι ο σκοπός σου.

3) Πρέπει να ξέρεις τι είναι καφές, από που προέρχεται, από ποια είδη αποτελείται, τι χαρακτηριστικά γευστικά – αρωματικά μας προσδίδει το κάθε είδος και πως τα ξεχωρίζουμε!

4) Θα πρέπει να έχεις άψογες γνώσεις γύρω από τον καθαρισμό του εξοπλισμού σου όπως και του χώρου όπου κινείσαι!

5) Θα πρέπει να έχεις οργανωτικό χαρακτήρα, ώστε να ξέρεις πως πρέπει να οργανώσεις τον χώρο σου με σκοπό να είσαι αποτελεσματικός!

6) Θα πρέπει να έχεις επικοινωνιακές ικανότητες και άψογη διαχείριση του λόγου!!

7) Θα πρέπει να έχεις τις ανάλογες γνώσεις ώστε να ξέρεις να ρυθμίζεις, να λύνεις τον εξοπλισμό σου, να ξέρεις από τι αποτελείται, να έχεις την ικανότητα να αναγνωρίζεις όσο είναι νωρίς τυχόν δυσλειτουργίες.

8) Κάτι εξίσου πολύ σημαντικό, να ξέρεις να διαχειρίζεσαι σωστά όπως πρέπει τον καφέ, όσον αφορά τις δόσεις του καφέ, τα γραμμάρια, την ζύγιση, τα sheeve filters, το πόσο νερό πρέπει ή μπορεί να περάσει μέσα από τον καφέ, να ξέρεις τους χρόνους που επιτρέπεται και απαιτείται να εκχυλίσσεται ο καφές.

9) Να ξέρεις απ´ έξω και ανακατωτά όλες τις συνταγές για όλα τα εμπορικά και “πιο ψαγμένα” ροφήματα!

10) Να είσαι καθαρός, καλοντυμένος, χαμογελαστός, ευγενικός με ωραίους τρόπους, ταπεινός και να σέβεσαι τον πελάτη σου!

Είναι κάτι από αυτά που αναφέραμε, τα οποία θεωρείς πως δεν σε αντιπροσωπεύουν μέχρι στιγμής;

Τότε καιρός να γίνεις τέλειος!!

Μην ξεχνάς πως είσαι ο καθρέφτης μιας επιχείρησης και παράλληλα ο άνθρωπος που θα μεταποιήσει μία πρώτη ύλη, σε ένα ρόφημα και μέσα από αυτό το ρόφημα θα πρέπει να ικανοποιήσεις – εντυπωσιάσεις τον πελάτη σου, με σκοπό φυσικά να έρθει ξανά για μια μελλοντική παραγγελία!!

Σας ευχόμαστε ολόψυχα καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!! Με υγεία ευτυχία αγάπη οικογενειακή και ψυχική γαλήνη!!

A little bit about Japanese whiskey

Η φήμη του Ιαπωνικού ουίσκι έξω από τα όρια της χώρας του αυξάνεται με μεγάλους ρυθμούς για την τελευταία δεκαετία. Οι καταναλωτές και λάτρεις του ουίσκι έχουν παρασυρθεί από ένα στυλ αποστάγματος με κλασικό πρότυπο αλλά Ιαπωνικές αρχές. Η επιτυχία κάθε χώρας παραγωγού ουίσκι βρίσκεται στην ικανότητα του, να το κάνει να μιλάει και να δείχνει τον πολιτισμό, την κουλτούρα και την φιλοσοφία από τα οποία προέρχεται, ένα πράγμα που τα Ιαπωνικά ουίσκι το κάνουν με μεγάλη επιτυχία. Όταν έρθει η στιγμή της απόλαυσης αφήνει πίσω το Σκωτσέζικο στοιχείο και εμφανίζει τις διαφορές τους. Έντονα αξιοσημείωτα αρώματα, διαφάνεια, σαφήνεια και ένας χαρακτήρας συγκρατημένος αλλά και τόσο έντονος.

Η παραγωγή ουίσκι στην Ιαπωνία ξεκίνησε γύρω στο 1870 αλλά η πρώτη εμπορική παραγωγή έγινε τον Οκτώβριο του 1923 με το άνοιγμα του πρώτου αποστακτηρίου της χώρας, το Yamazaki.

Δύο από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία του Ιαπωνικού ουίσκι που θεωρούνται και οι πατέρες του είναι ο Sinjiro Torii και ο Masataka Taketsuru.

Ο πρώτος αρχικά δραστηριοποιούνταν σαν φαρμακευτικός χονδρέμπορος και ο δεύτερος προερχόμενος από οικογένεια παραγωγής sake κατάφεραν να διαμορφώσουν την ιστορία του Ιαπωνικού ουίσκι.

Η συνεργασία τους ξεκινάει στις αρχές του 1920 όταν ο Masataka Taketsuru επιστρέφει από το ταξίδι του στην Σκωτία για να μάθει την τέχνη της απόσταξης και το 1923 κλείνει συμβόλαιο με τον Torii. Την επόμενη χρονιά το αποστακτήριο Yamazaki ανοίγει τις πόρτες του. Η πρώτη εμφιάλωση που έγινε λανσαρίστηκε το 1929 με το όνομα “Shirofuda”. Το 1934 ο Taketsuru φεύγει για να ακολουθήσει το όνειρό του, την δημιουργία του δικού του αποστακτηρίου και το 1940 το Yoichi ανοίγει και το πρώτο Nikka ουίσκι εμφανίζεται.

Η Ιαπωνική βιομηχανία αναπτύχθηκε πραγματικά στην δεκαετία του 1970 και στις αρχές του 1980 όταν οι πωλήσεις εισαγόμενων ουίσκι αυξανόταν μαζικά. Πολλά νέα αποστακτήρια χτίστηκαν και αρκετές εταιρίες sake μετατράπηκαν σε αυτές του ουίσκι για να καλύψουν την ζήτηση.

Χαρακτηριστικά παραγωγής και διαφορές:

Κάθε αποστακτήριο έχει το δικό του στυλ και μέθοδο για την απόσταξη και ωρίμανση του ουίσκι, αλλα οι περισσότεροι ακολουθούν την παραδοσιακή Σκωτσέζικη μέθοδο.

Το ουίσκι αποστάζεται δύο φορές όπως στην Σκωτία με την χρήση άμβυκα.

Επιτυγχάνουν θερμοκρασίες κατά την απόσταξη που αποκτούνται πολλές φορές με την χρήση κάρβουνου αντί για ατμό, κάτι το οποίο χρειάζεται έλεγχο και αφοσίωση κατά την διάρκειά του.

Το βυνοποιημένο κριθάρι εισάγεται από την Σκωτία και κάποιες παρτίδες με τυρφώδη χαρακτήρα.

Τα βαρέλια που χρησιμοποιούνται αμερικανικής δρυός που έχουν φιλοξενήσει bourbon εισάγονται από την Σκωτία και την Αμερική όπως και βαρέλια sherry από την Ισπανία. Κάποια όμως ωριμάζουν και σε βαρέλια από Ιαπωνική δρυ που ονομάζεται mizunara η οποία δίνει ιδιαίτερη γεύση και χαρακτηριστικά.

Ένας άλλος πολύ σημαντικός παράγοντας είναι οι κλιματολογικές συνθήκες που διαφέρουν αρκετά, μετά η ποιότητα και καθαρότητα του νερού που προέρχεται από τις φυσικές πηγές που βρίσκονται κοντά στα αποστακτήρια.

Επίσης μεγάλη διαφορά παίζει εκτός της παραγωγικής διαδικασίας, η ελευθερία κινήσεων. Η καινοτομία είναι πιο εύκολη για αυτούς καθώς δεν υπάρχει αυστηρός έλεγχος που μπορεί να τους περιορίσει.

Mizuwari float

50ml Nikka from the barrel

100ml water

Float Nikka Coffey Grain

Build/highball/lemon zest

Bobbys Highball

50 Nikka from the barrel

20ml red vermouth

15ml Green Chartreuse

1d aromatic bitter

Top up tonic water

Highball/spearmint leaf

Του Παναγιώτη Κόττα.

Νικητή του Nikka Perfect Serve 2018

A little bit about Scotch whisky

Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο παραγωγή whisk(e)y έγινε για πρώτη φορά στην Ιρλανδία τον 11ο αιώνα παρόλο που η πρώτη γραπτή αναφορά υπάρχει σε Σκωτσέζικα αρχεία του 1494 όπως μας ενημερώνει και το Scotch whisky association, στα φορολογικά αρχεία της εποχής. Στη Μεγάλη Βρετανία ωστόσο και ιδιαίτερα στη Σκωτία θεωρείται ότι παράγεται η καλύτερη ποιότητα whisky.

Οι Σκωτσέζοι κατά την διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν προστασία ονομασίας προέλευσης του whisky το οποίο ήταν αποτέλεσμα του ανταγωνισμού με την Καναδική βιομηχανία Σκωτσέζικου ουίσκι. Έκτοτε για να φέρει ενα ουίσκι το όνομα “scotch” πρέπει να έχει παραχθεί αποκλειστικά στην Σκωτία.

Το Σκωτσέζικο ουίσκι παράγεται από νερό και βυνοποιημένο κριθάρι. Αποστάζεται σε χάλκινους αποστακτήρες (pot still) . Η απόσταξη σύμφωνα με την Σκοτσέζικη νομοθεσία γίνεται δύο φορές. Το αποτέλεσμα της δεύτερης απόσταξης ονομάζεται new make spirit και είναι αυτό που μεταφέρεται για ωρίμαση στα βαρέλια , τα οποία πριν είχαν φιλοξενήσει bourbon whiskey , oloroso sherry ακόμα και ρούμι απο τα οποια παίρνουν χρώμα , αρώματα και γεύση και ωριμάζουν τουλάχιστον για τρία χρόνια και μία μερα όπως ορίζεται από την Σκοτσέζικη νομοθεσία.

Υπάρχουν δύο τύποι Σκωτσέζικου ουίσκι το single malt και το blended scotch whisky. Το single malt είναι προϊόν απο 100% βυνοποιημένο κριθάρι και παράγεται απο ενα και μονο αποστακτήριο ενώ η γεύση του είναι μοναδική ως προς τη περιοχή απο την οποία προέρχεται . Αυτές ειναι :

• Τα Highlands : είναι η μεγαλύτερη περιοχή παραγωγής ουίσκι σε ολόκληρη την Σκωτία. Η τεράστια έκταση και αγριότητα τους (ψηλά βουνά , χαράδρες , ποτάμια) διαφοροποιούν έντονα τα ουίσκι τους. Στα βορεια παράγονται με έντονο και πικάντικο χαρακτήρα ενω νότια έχουν μια πιο φρουτώδη γεύση.

• Τα Lowlands : είναι η περιοχή η οποία συνορεύει με τα highlands . Εκεί συναντάμε ήπια και προσιτή γεύση με φρουτώδη και φλοραλ χαρακτήρα ουίσκι .

• Speyside : εκεί παράγεται το 60% της συνολικής παραγωγής single malt της Σκωτίας . Οι άφθονες πηγές (ποτάμια spey , findhorn , deveron) , το τοπικό κριθάρι και το πλούσιο υπέδαφος προδίδουν στα ουίσκι της περιοχής μια απαλή και πολύπλοκη γεύση με φρουτώδη και γλυκά στοιχεία.

• Islay : είναι ο μονάρχης των καπνιστών και τυρφών single malts. Χαρακτηρίζεται ως βασίλισσα των νήσων . Τα σκουρόχρωμα νερά σε συνδιασμο με το θαλασσινό νερό διαβρέχουν την τύρφη προσδίδοντας μοναδικά χαρακτηριστικά στα τοπικά ουίσκι. Η τύρφη ή αλλιώς peat είναι ορυκτός άνθρακας ο οποίος σχηματίζεται στο υπέδαφος κυρίως εύκρατου και υγρού περιβάλλοντος απο την αργή αποσύνθεσή φυτικών υπολειμμάτων που συγκεντρώνονται υπό συνθήκες ελλιπούς αποστράγγισης σε τεράστιες μάζες. Η τύρφη “ψήνεται” σε φούρνους πάνω απο τους οποίους αφήνεται να στεγνώσει το κριθάρι πριν περάσει ζύμωση. Με αυτή τη διαδικασία το ουίσκι παίρνει μια καπνιστή και ιδιαίτερη γεύση που θυμίζει καμμένο λάστιχο.

• Islands : οπως στο Islay και το Skye βρίσκουμε ουίσκι με τυρφώδη και καπνιστό χαρακτήρα απο το κριθάρι με νότες ξύλου, φρούτων και πιπεριών.

Τα single malts θέλουν 10 με 25 χρόνια για να ωριμάσουν και να αποκτήσουν το χαρακτήρα τους ενώ στο τελικό προϊόν που μπαίνει στα μπουκάλια προστίθενται νερό για να πέσουν οι αλκοολικοί βαθμοί.

Στα blended scotch whisky έχουμε αλκοόλ απο διαφορετικά αποστακτήρια τα οποία αναμειγνύονται μαζι (single malts και single grain whiskey) και παλαίωνει για τρία χρόνια σε βαρέλια καθώς η πολύπλοκη γεύση τους προέρχεται απο τα διάφορα κομμάτια αλκοόλ που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του.

Κοινώς το Σκωτσέζικο ουίσκι είναι ενα ιδιαίτερο απόσταγμα με διάφορα στυλ και πολυπλοκότητα στη γεύση , το οποίο εξελίσσεται συνεχώς . Συνδυάζεται όμορφα με σόδα αναδεικνύοντας τα αρώματα και τη γεύση του ενω μπορείτε να το απολαύσετε και σε κοκτέιλ.

Scotch Whisky Cocktails :

Rob Roy :

60 ml Robert Burns blended scotch whisky

30 ml Punt e Mes vermouth

2 dash Angostura bitters

Method : Stir

Glass : Nick & Nora

Garnish : Maraschino cherry

Δημιουργήθηκε το 1894 στο Waldorf Astoria της Νέας Υόρκης το οποίο βρίσκοταν εκεί όπου σήμερα είναι το empire state building. Το όνομά του το πήρε από μια παράσταση του Broadway που παιζόταν εκείνη την περίοδο.

Blood and Sand :

22.5ml Robert Burns blended scotch whisky

22.5ml Cherry liqueur

22.5ml Carpano antica formula

22.5ml Orange juice

Method : Shake

Glass : Coupet

Garnish : Orange peel

Δημιουργήθηκε το 1922 και το όνομά του εμπνεύστηκε από την ομώνυμη ταινία του Rudolph Valentino, η οποία είχε ως κεντρικό θέμα τις ταυρομαχίες.

Του Θάνου Καραμανη.

A little bit about whiskey ( Irish ) :

Έχοντας κάνει μια γενική σύνοψη για το whisk(e)y , παμε να αναπτύξουμε τα είδη του και να δούμε κάποια βασικά στοιχεία για το κάθε ένα από αυτά.

Ξεκινώντας απο την Ιρλανδία, η λέξη whisk(e)y προέρχεται απο τα Κέλτικα (ιρλανδικό αλφάβητο) ‘fuisce’ ή ‘uisce’ beatha που σημαίνει νερό της ζωής.

Το ιρλανδέζικο ουίσκι αναζητεί τις ρίζες του στην άφιξη των μοναστικών ταγμάτων, αμέσως μετά την αναχώρηση των Ρωμαίων. Οι μοναχοί χρησιμοποιούσαν το απόσταγμα για θεραπευτικούς σκοπούς και υπάρχουν μάλιστα πειστήρια ότι η τέχνη της απόσταξης βυνοποιημένου κριθαριού μεταφέρθηκε από την Ιρλανδία στη Σκοτία. Οι Σκοτσέζοι βέβαια δεν πρόκειται να το παραδεχθούν αυτό ποτέ.

Οι Ιρλανδοί φημίζονται οτι ήταν οι πρώτοι οι οποίοι απόσταξαν αλκοόλ στα βρετανικά νησιά τον 7ο αιώνα ενώ το 1770 το 90% της παγκόσμιας παραγωγής ουίσκι παραγόταν στην Ιρλανδία με παραπάνω απο 1200 αποστακτήρια από τα οποία τα περισσότερα λειτουργούσαν χωρίς άδεια και αυτό γιατί το 1661 επιβλήθηκε μια φορολογία η οποία εφαρμόστηκε ανήμερα των Χριστουγέννων και προέβλεπε οτι για κάθε γαλόνι που αποστάζοταν θα έπρεπε να πληρώνονται 4 pence.

Η πρώτη επίσημη εμπορική άδεια για την απόσταξη ουίσκι δόθηκε από τον βασιλιά James I της Αγγλίας το 1608. Η άδεια παραχωρήθηκε στη μικρή πόλη Bushmills και στον τοπικό οινοπνευματοποιό Sir Thomas Phillips. Το αποστακτήριο μάλιστα υπάρχει ακόμα και συνεχίζει να φτιάχνει εξαιρετικής ποιότητας ουίσκι στο Old Bushmills Distillery στη Βόρεια Ιρλανδία!

Για μια σύντομη περίοδο του 19ου αιώνα το ιρλανδικό ουίσκι κυριάρχησε έναντι του σκωτσέζου ανταγωνιστή του λόγω της αύξησης των πωλήσεων το 1872, αυτό γιατί έπεσαν οι πωλήσεις του κονιάκ λόγω ασθένειας που χτύπησε τους αμπελώνες στην συνονόματη περιοχη του Κονιάκ στη Γαλλία.

Το ιρλανδικό ουίσκι πέρασε πολλές κακουχίες όπως η ποτοαπαγόρευση, η δημιουργία του blended scotch whisky ( το οποίο ξεκίνησε απο τον Ιρλανδό Aeneas Coffey ) και κυρίως τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Ιρλανδίας.

Σήμερα οι καλές εποχές είναι πίσω, με τα αποστακτήρια να αναδύονται σε όλο το Σμαραγδένιο Νησί.

Ιστορικοί υποστηρίζουν ότι τον 19ο αιώνα οι Ιρλανδοί πρόσθεσαν το “e” για να διαφοροποιηθούν απο τους Σκωτσέζους ανταγωνιστές τους ενώ άλλοι υποστηρίζουν οτι έγινε για λόγους μάρκετινγκ.

Το ιρλανδικό ουίσκι παράγεται από μη βυνοποιημένο κριθάρι και περνάει από τριπλή απόσταξη προσδίδοντας έτσι μια πιο ελαφριά και απαλή γεύση ενώ παλαιώνει σε ξύλινα βαρελια.

Για να φέρει το τιμημένο όνομα «Irish Whiskey», το ουίσκι πρέπει να παράγεται αποκλειστικά από ντόπια σιτηρά και να αποθηκεύεται σε ξύλινα βαρέλια για τουλάχιστον τρία χρόνια. Για να απελευθερωθούν όλα τα αρώματα του ιρλανδέζικου νέκταρ, μια σταγόνα νερού είναι απαραίτητη, έτσι μόνο θα αποκαλυφθεί η ελαφριά, καθαρή και φρουτώδης γεύση του, που είναι ταυτόχρονα και σήμα κατατεθέν της ιρλανδέζικης παραγωγής ενώ μπορείς να το απολαύσεις και σκέτο ή ακόμα και σε κοκτέιλ .

Irish whiskey cocktails :

Irish Maid :

60 ml Teeling Irish whiskey

15 ml Elderflower liqueur

20 ml χυμό λεμονιού

10 ml σιροπι ζάχαρης

2 φετες αγγούρι

Method: Συνθλίβουμε τα αγγούρι στο shaker και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και χτυπάμε με πάγο.

Glass: Old Fashioned

Garnish: Φέτα αγγούρι

Εμπνευσμένο από τον Jack McGarry από το Dead Rabbit της Νέας Υόρκης το οποίο δίνει αρκετή βάση στο ιρλανδικό ουίσκι.

Highball :

60 ml Teeling Single grain

Top up with soda

Method: Build up

Glass: Highball

Garnish: No Garnish

Πρόκειται για ενα κλασικό κοκτέιλ που μπορείς να το απολαύσεις με το αγαπημένο σου ουίσκι. Εμείς το προτείνουμε με το Teeling single grain το οποίο ωριμάζει σε βαρέλια όπου έχει

παλαίωσει κόκκινο κρασί, με σόδα, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα ένα έντονα φρουτώδες χαρακτήρα και νότες μούρων.

Του Θάνου Καραμανη.

Introduction to whisk(e)y :

Το ουίσκι από πολλούς χαρακτηρίζεται ως ο «βασιλιάς των αποσταγμάτων». Η ιστορία του πηγαίνει αιώνες πίσω στον χρόνο, ενώ ακόμη και ο τρόπος παραγωγής του διαφέρει όχι μόνο ανά περιοχή αλλά και ανά περίπτωση.

Μαζί θα δουμε την Ιστορία , τους τρόπους παραγωγής και απόσταξης αλλα και τα διάφορα ειδη του !!

Ως ουίσκι χαρακτηρίζεται μια ευρεία κατηγορία οινοπνευματωδών ποτών που αποστάζονται από τη ζυμωμένη πολτοποίηση κριθαριού και ωριμάζουν σε δρυινα βαρέλια απο οπου παίρνουν και το χρώμα τους. Τα διάφορα είδη παρασκευάζονται από ποικιλίες δημητριακών, και συνήθως περιλαμβάνουν: το κριθάρι, τη σίκαλη, τον σίτο, και το καλαμπόκι.

Η ονομασία ετυμολογείται από μια κελτική λέξη “Uisge Beatha” η οποία σημαίνει νερό της ζωής και αρχικά αναφερόταν σε όλα τα προϊόντα απόσταξης τα οποία χρησιμοποιούνταν για φαρμακευτικούς σκοπούς.

Η ορθογραφία της λεξης whisk(e)y υποδηλώνει χώρα προέλευσης και παραγωγής ,δεν είναι μόνο λεκτικός ιδιωματισμός, αλλά και ένας εύκολος τρόπος να ξεχωρίζουμε το είδος του ουίσκι για το οποίο μιλάμε. Οι Σκωτσέζοι το προφέρουν και γράφουν whisky, ενώ οι Ιρλανδοί το αποκαλούν whiskey, με ένα επιπλέον “e”. Η διαφορά στην προφορά πηγάζει από τη μετάφραση της λέξης από τη Σκωτική και Ιρλανδέζικη Γαελική γλώσσα. Το “e” ταξίδεψε στις Η.Π.Α. από τους Ιρλανδούς μετανάστες κατά το 1700 και από τότε τα αμερικάνικα ουίσκι γράφονται “whiskey”.

Το ουίσκι διαφέρει από το συνηθισμένο απόσταγμα σιτηρών, χάρη στη γεύση του, η οποία οφείλεται στην ειδική επεξεργασία των πρώτων υλών. Η περιεκτικότητα του σε αλκοόλ κυμαίνεται από 40% έως 70% κατ’ όγκο.

Αν και στο πέρασμα του χρόνου, οι περισσότερες οικογένειες που παρασκεύαζαν ουίσκι δημιούργησαν μεγάλες εταιρείες, ο τρόπος παρασκευής παραμένει σχεδόν ίδιος με τον αρχικό (pot still/αμβυκας). Μέχρι το 1830, που εφευρέθηκε ο συνεχής αποστακτήρας από τον Aeneas Coffey (Coffey still), η απόσταξη γινόταν σε χάλκινους άμβυκες, ενώ στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν και οι δύο τρόποι. Από τότε προέκυψαν διάφορα υβρίδια, όπως ο beer still και ο Lomond Still, αλλά είτε δεν χρησιμοποιούνται είτε είναι πολύ μικρές οι αλλαγές για να τις θεωρήσουμε βιομηχανοποίηση.

Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφοροι τύποι ουίσκι, όπως το σκωτσέζικο, το ιαπωνικό, το αμερικανικό , το ιρλανδικό, οι οποίοι διακρίνονται ως προς τα χαρακτηριστικά τους, λόγω των διαφορών στον τρόπο παραγωγής, στον τύπο και στο είδος των σιτηρών, καθώς και στην ποιότητα του νερού που χρησιμοποιείται. Πάντως στη Μεγάλη Βρετανία, και ιδιαίτερα η Σκωτία, θεωρείται ότι παράγει την καλύτερη ποιότητα ουίσκι. Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες ουίσκι, το malt το οποίο είναι παρασκεύασμα, δεν είναι προϊόν ανάμειξης και προέρχεται μόνο από ανάμειξη προϊόντων του ίδιου αποστακτηρίου και το blended που είναι ανάμειξη ουίσκι απο διάφορα αποστακτήρια. Μια άλλη ουσιαστική διαφορά υπάρχει στα δημητριακά που αποτελούν την πρώτη ύλη, οπου ανάλογα με τη περιεκτικότητά που εχει ενα ουίσκι πέρνει και τον αναλογο χαρακτηρισμό (π.χ 51% περιεκτικότητά σε καλαμποκι θεωρείται bourbon).

Παραγωγή ουίσκι έγινε για πρώτη φορά στην Ιρλανδία, πιθανότατα στα τέλη του 11ου αιώνα αλλά η πρώτη γραπτή αναφορά υπάρχει σε σκοτσέζικα αρχεία του 1494. Το 1608 δόθηκε η πρώτη άδεια απόσταξης για ιρλανδέζικο ουίσκι, το οποίο είναι και το παλαιότερο στον κόσμο. Στις αρχές του 18ου αι. άρχισε να παράγεται στον Καναδά και στις Η.Π.Α. ενω η παραγωγή ουίσκι στην Ιαπωνία ξεκίνησε γύρω στο 1870 αλλά η πρώτη εμπορική παραγωγή έγινε τον Οκτώβριο του 1923 με το άνοιγμα του πρώτου αποστακτηριου της χώρας, το Yamazaki.

Αξιζει να αναφερθεί ότι στη διάρκεια του 20ού αιώνα , λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού με την καναδική βιομηχανία σκωτσέζικου ουίσκι, η οποία διογκώθηκε την εποχή της Ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ, τη δεκαετία του 1930 , οι Σκωτσέζοι κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν προστασία ονομασίας προέλευσης για το ουίσκι scotch. Επίσης κατά την εποχή της ποτοαπαγόρευσης το ουίσκι ήταν το μόνο αλκοολούχο ρόφημα που επιτρεπόταν για κατανάλωση κατόπιν συνταγής γιατρού.

Κατά καιρούς το ουίσκι έχει δώσει εξαιρετικά cocktails και Long Drinks, όπως το Highball, το Manhattan, το Boulevardier, το Blood and Sand, το Rob Roy κ.α. Πάντως, η γενική τάση είναι να μην αναμιγνύουμε ποτέ ένα καλό malt whisky.

Του Θάνου Καραμανη.

Τα νησιά της καραϊβικής ανακαλύφθηκαν από τον Κολόμβο το 1492 και από τότε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ξεκίνησαν τον αποικισμό του νέου κόσμου.

Οι λόγοι πολλοί, αλλά ο λόγος για τον οποίο συνδέεται ο αποικισμός με το ρούμι είναι η ζάχαρη, που τότε θεωρούταν είδος πολυτελείας στην Ευρώπη.

Ο αποικισμός οδήγησε στην δημιουργία φυτειών ζαχαροκάλαμων (sugar cane) τα λεγόμενα Plantations.

Στη συνέχεια δημιουργήθηκε ένα τρίγωνο εμπορίου στο οποίο σκλάβοι έρχονταν από την Αφρική για να δουλεύουν στις φυτείες και από εκεί η ζάχαρη καθώς και αλλά προϊόντα και υποπροϊόντα αυτής (ένα από αυτά και το ρούμι) πήγαιναν στον νέο κόσμο με τελικό προορισμό την Ευρώπη.

Το ρούμι είναι ένα προϊόν το οποίο αποστάζεται από υποπροϊόντα ζαχαροκάλαμου όπως η μελάσα και ο φρέσκος χυμός ζαχαροκάλαμου και μπορεί να αποσταχθεί οπουδήποτε στον κόσμο αλλά η κύρια παράγωγη είναι στην λατινική Αμερική και ειδικότερα στα νησιά της καραϊβικής (West Indies).

Το ρούμι τυπικά παλαιώνει σε δρύινα βαρέλια από ουίσκι.

Από το βαρέλι παίρνει και το χρώμα του αλλά και την γεύση του. Όσο μεγαλύτερη η παλαίωση του τόσο πιο γευστικό γίνεται ένα ρούμι, σε τροπικές κλίμακες η υγρασία και η θερμοκρασία μπορούν να επιταχύνουν την διαδικασία της παλαίωσης.

Το ρούμι ανάλογα με την παλαίωσή του κατατάσσεται στις έξεις κατηγορίες :

Light Rum: Παλαιώνει περίπου έναν χρόνο για να δημιουργηθεί μια απαλή γευστική παλέτα και φιλτράρεται με άνθρακα για να απομακρυνθεί οποιοδήποτε χρώμα μπορεί να πήρε από το βαρέλι. Συχνά συγκρίνεται με την βότκα ενώ ταιριάζουν και μπορούν να αναμιχτούν με διάφορα φρούτα.

Golden Rum: Παλαιώνει για 2-3 χρόνια προκειμένου να αποκτήσει αυτό το χρυσαφί χρώμα και να πάρει την αίσθηση μπαχαρικών και βανίλιας από το βαρέλι.

Dark or Aged Rum: Παλαιώνει για 5 ή περισσότερα χρόνια με την προσθήκη καραμελοχρώματος στο βαρέλι, το οποίο βοηθά στο να αποκτήσει αυτό το σκούρο χρώμα καθώς και να αποκτήσει νότες σοκολάτας, αποξηραμένων φρούτων, ξύλου κ.ά. Συχνά συγκρίνεται με το Ουίσκι.

Spiced rum: Μπορεί να είναι είτε light, είτε golden ακόμα και dark ενώ η γεύση του όπως και αναμενόμενο κυρίως μπαχαρικά (spices) με μικρές νότες καραμέλας ή βανίλιας.

Το ρούμι βεβαία δεν σταματά εδώ, καθώς ανάλογα με το νησί στο οποίο παράγεται έχει και ανάλογα χαρακτηριστικά στην γεύση του.

Στα αγγλόφωνα νησιά (Jamaica,Barbados) συναντάμε πιο σκούρα και με περισσότερο σώμα ρούμι με έντονες νότες μελάσας και μπαχαρικών ενώ αποστάζονται σε άμβυκα και παλαιώνονται για πολλά χρόνια.

Για παράδειγμα το Doorly’s και το Appleton Estate.

Στα ισπανόφωνα νησιά (Cuba, Puerto Rico, Trinidad) σε αντίθεση με τα αγγλόφωνα συναντάμε ρούμι με λιγότερο σώμα αλλά πιο καθαρή και ξηρή γεύση από βανίλια και ελαφριά μπαχαρικά ενώ αποστάζονται σε στήλη.

Για παράδειγμα το Havana club και το Bacardi.

Στα γαλλόφωνα νησιά (Martinique, Guadeloupe, Haiti) συναντάμε την κατηγορία Agricole τα όποια φτιάχνονται από φρέσκο χυμό ζαχαροκάλαμου και έχουν ανθικό χαρακτήρα ενώ διατηρούν την γεύση του χυμού και ωριμάζουν σε brandy cask’s για 3 ή περισσότερα χρόνια, έχουν την ζωηράδα και τον χαρακτήρα ενός cognac. Για παράδειγμα Clement και Saint James

Τέλος,

το ρούμι μπορείς να το απολαύσεις σκέτο ή με πάγο ή σε κάποιο κοκτέιλ καθώς αναμειγνύεται εύκολα με πάρα πολλά υλικά!

Rum Cocktails:

Daiquiri:

50 ml Plantation 3 stars

25 ml Cane Sugar Giffard

25 ml Lime Juice

Method: Shake

Glass: Coupe

Garnish: Lime Wedge

Το όνομα Daiquiri περά από cocktail είναι επίσης το όνομα μιας παραλίας κοντά στο Santiago της Κούβας και σε ένα ορυχείο σιδήρου στην ίδια περιοχή και είναι μια λέξη που έχει τις ρίζες της στην γλώσσα της φυλής Taino. Λέγεται ότι δημιουργός του Daiquiri είναι ο Αμερικανός μηχανικός ορυχείων Jennings Cox, που έτυχε να βρίσκεται στην Κούβα κατά τη διάρκεια του ισπανοαμερικανικού πολέμου στις αρχές του 20ου αιώνα.

Το κοκτέιλ περιορίστηκε τοπικά μέχρι το 1909, όταν ο Αμερικανός ναύαρχος Lucius W. Johnson δοκίμασε το ποτό του Cox και στη συνέχεια το σύστησε στη Λέσχη Στρατού και Ναυτικού πίσω στην Washington. Έπειτα όλα πήραν το δρόμο τους με τους φανατικούς να αυξάνονται μέσα σε μερικές δεκαετίες και το Daiquiri να γίνεται το αγαπημένο ποτό του Ernest Hemingway και του προέδρου John F. Kennedy.

Το Daiquiri έφτασε στο αποκορύφωμα της δόξας του την δεκαετία του ’40, αφού ο πόλεμος έκανε δυσεύρετα τα κλασικά ποτά, όπως η βότκα και το ουίσκι και η πολιτική του προέδρου Roosevelt για εμπορικό άνοιγμα στην Καραϊβική έκανε προσιτό το ρούμι.

Κάπως έτσι έγινε «της μόδας» η Λατινική Αμερική και όλα τα ποτά που έχουν ρούμι και φυσικά το Daiquiri δε δυσκολεύτηκε να ξεχωρίσει και να συναντήσει τρομακτική δημοτικότητα στις ΗΠΑ και στη συνέχεια σε όλον τον κοσμο.

Zombie:

30 ml Plantation 3 stars

30 ml Plantation original dark

30 ml Plantation OFTD 69%

30 ml Lime Juice

30 ml Ponthier Exotic Fruits

15 ml Velvet Falernum

3 Dashes Elemakule Tiki Bitters

Method: Flash Shake (Shake για 6 δευτερόλεπτα με τριμμένο πάγο)

Glass: Tiki Mug ή Hurricane Glass

Garnish: Mint Spring & Cinnamon Stick

Το Zombie είναι ένα κοκτέιλ που έχει γραφτεί ανά διαστήματα με διάφορες συνταγές, εμείς σας παρουσιάζουμε την δική μας και σας παροτρύνουμε να την δοκιμάσετε!

Το original κοκτέιλ Zombie από την άλλη είναι ένα κοκτέιλ από χυμούς φρούτων (ανανά, λεμόνι,Lime και passion fruit ), λικέρ (falernum ,apricot brandy ,don’s Mix) και διάφορα είδη ρούμι (τουλάχιστον 4). Ονομάστηκε έτσι λόγω των επιπτώσεών του.

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1930, όταν εφευρέθηκε από τον Donn Beach στο εστιατόριο Beachcomber στο Χόλυγουντ. Το κοκτέιλ Zombie έγινε δημοφιλές σε όλο το κόσμο μετά τη Διεθνή Έκθεση της Νέας Υόρκης το 1939.

Του Θάνου Καραμάνη

Χειμώνας σημαίνει κρύο, Χριστούγεννα, δώρα, τζάκι και μοναδικής ποιότητας spirits, αγαπημένους φίλους και συγγενείς.

Ξεκινώντας τις προτάσεις μας για τις γιόρτες σας προτείνουμε το ρουμι.

Το ρούμι είναι το spirit που θα σε συνοδεύει σε κάθε σου στιγμή και θα την κάνει ξεχωριστή.

Σκέψου λίγο πόσο εύκολα συνδυάζεται με την κάθε σου στιγμή ένα ποτήρι καλό ρούμι το οποίο με την μεστή του γεύση και τα ζεστά αρώματα του κάνει την κάθε μνήμη σου ξεχωριστή.

Στο σπίτι, δίπλα στο τζάκι ή μετά το οικογενειακό τραπέζι ένα ποτήρι ρούμι είναι η καλύτερη “παρέα” για να έχεις με τα αγαπημένα σου πρόσωπα.

Το Appleton Estate Signature Blend είναι ένα τζαμαϊκανό ρούμι, με γεμάτο σώμα και μέτρια γλυκύτητα. Αποτελείται από ένα εκπληκτικό μείγμα από 15 διαφορετικά παλαιωμένα ρούμι που του αποδίδουν ένα ζεστό χρώμα μελιού, φρουτώδες άρωμα και πλούσια γεύση. Πίνεται σκέτο με πάγο ή με μια φλούδα πορτοκαλιού και μπορεί να συνδυαστεί ιδανικά με το αγαπημένο γλυκό των γιορτών, το μελομακάρονο καθώς και το καθιερωμένο πλέον τις γιορτές πούρο!

Μία ακόμα πρότασή μας είναι όπως και αναμενόμενο το Whisk(e)y . Το οποίο κατά πολλούς θεωρείται χειμερινό ποτό και πρώτη επιλογή πολλών για το σπίτι.

Εμεις προτείνουμε το Teeling Single Grain.

Το συγκεκριμένο Ουίσκι της σειράς Teeling έχει ωριμάσει πλήρως σε βαρέλια που πριν ωρίμαζε κόκκινο κρασί από την Καλιφόρνια, με άμεσο αποτέλεσμα ένα έντονα φρουτώδες και όμορφα πορτοκαλί απόσταγμα με πλούσιες νότες μούρων. Εδώ συναντάμε επιλεγμένα με το χέρι βαρέλια και εμφιάλωση στους 46% χωρίς ψυχρό φιλτράρισμα που εξασφαλίζουν τη μοναδική του γεύση.

Ισχυρά μπαχαρικά κατά την έναρξη που εξελίσσονται σε πλούσια κόκκινα μούρα και σταφύλια με το φαινόμενο της ξηρής τανίνης να εμφανίζεται στο τέλος.

Νότες μπαχαρικών και φρούτων που υπογραμμίζονται από μια γλυκιά μύτη. Μπορειτε να το συνδιασεται με 10 ml σιρόπι ζάχαρης και μία φλούδα πορτοκάλι και να δημιουργήσετε ένα old fashioned!

Αν πάλι επιλέξετε να βγείτε έξω, αυτόν τον χειμώνα καθως και όλη την χρονιά πρωταγωνιστής δεν είναι άλλος από την ποιότητα.

Σε κάθε σου στιγμή, σε κάθε σου επιλογή, θες να υπάρχει ουσία και νόημα.

Θες να πηγαίνεις σε ποιοτικά μέρη, με όμορφη ατμόσφαιρα και να έχεις τριγύρω σου ποιοτικούς και αγαπημένους ανθρώπους και φυσικά να πίνεις καλά ποτά για να μπορείς να το απολαμβάνεις στο έπακρο!

Υ.Γ Και θυμήσου μέρες που είναι, η υπεύθυνη κατανάλωση αλκοόλ σώζει ζωές, μην πίνετε όταν οδηγείτε!

Καλές γιορτές και καλή χρονιά!

Απολαύστε Υπεύθυνα!

Του Θάνου Καραμανη.

Mezcal θεωρείται οποιοδήποτε agave based spirit το όποιο παράγεται στο Μέξικο, πράγμα που σημαίνει ότι και η τεκίλα είναι ένα είδος mezcal . Η Tequila μπορεί να αποσταχθεί μόνο από μπλε αγαύη ενώ το mezcal με πάνω από 30 διαφορετικά ειδή αγαύης δίνοντας έτσι ποικιλία στη γεύση .

Η λέξη mezcal προέρχεται από τα Nahuatl (διάλεκτος των Αζτέκων) mexcalli και σημαίνει ‘’ oven-cooked agave’’.

Μόνο 8 από τις 30 πολιτείες του Μεξικού είναι πιστοποιημένες για την παράγωγη mezcal , με την Oaxaca να είναι πρωτοπόρος στην παράγωγη του με το είδος espadin , το όποιο καλύπτει το 90% του είδους αγαύης που βρίσκεται στην περιοχή.

Η αγαύη espadin παίρνει 7 με 8 χρόνια για να ωριμάσει και να συγκομιστεί.

Το Mezcal σε αντίθεση με την tequila είναι καπνιστό, αυτό φυσικά οφείλεται στον τρόπο με τον όποιο ψήνονται οι Pina’s. Στο Mezcal οι παραγωγοί ψήνουν τις Pina’s σε χειροποίητους παραδοσιακούς φούρνους ( λάκκους στο έδαφος ) ή Horno όπως τους ονομάζουν, για 3 με 5 ημέρες. Εκεί πάνω από τη φωτιά τοποθετούνται τσακμακόπετρες έτσι ώστε να διατηρηθεί η θερμοκρασία της φωτιάς , στη συνεχεία προστίθενται ίνες από αγαύη προκείμενου να μην έρχονται σε άμεση επαφή οι Pina’s με τη φωτιά οι οποίες θα τοποθετηθούν από πάνω. Στην συνεχεία καλύπτεται και αφήνεται να καπνιστεί!

Όσο μεγαλύτερη είναι η επαφή των Pina’s με την φωτιά τόσο μεγαλύτερο το κάπνισμα που θα έχει στο τελικό αποτέλεσμα. Μετά το ψήσιμο οι Pina΄s συνθλίβονται παραδοσιακά με μια τεραστία πέτρινη ‘’ρόδα’’ που ονομάζεται Tahona και στην συνέχεια πηγαίνει για ζύμωση.

Βάση νόμου το Mezcal πρέπει να φτιάχνεται από 80% (μαζί με αλλά συστατικά) ή 100% αγαύη και να αποστάζεται τουλάχιστον δυο φορές και να αναμιγνύεται με νερό προκειμένου να σταθεροποιηθεί το τελικό προϊόν.

Το mezcal μπορεί να φτάσει 37,5% αλκοόλ στην πρώτη απόσταξη ενώ στην δεύτερη μέχρι και 55% ενώ το ιδανικό για ένα mezcal είναι 40%.

Όπως και την tequila έτσι και στο mezcal υπάρχει παλαίωση η οποία έχει ως εξής:

Unaged Mezcal το οποίο ονομάζεται joven ή νεαρό.

Blanco που σημαίνει λευκό και ωριμάζει για λιγότερο από 2 μήνες.

Dorado (Golden) το οποίο δεν ωριμάζει αλλά χρωματίζεται με καραμελόχρωμα.

Reposado ή anejado το οποίο ωριμάζει σε ξύλινα βαρέλια για 2 με 9 μήνες.

Anejo η οποία παλαιώνει σε βαρέλια για 12 μήνες τουλάχιστον, ενώ αν είναι από 100% αγαύη συνήθως παλαιώνει για περίπου 4 χρόνια.

Το Μezcal μπορείς να το απολαύσεις σκέτο ή με πάγο ή και σε cocktail!

Mezcal cocktails:

Oaxaca old Fashioned:

40 ml Jose Cuervo Reposado

20 ml Montelobos Joven Mezcal

10 ml agave syrup

2 dashes Fee Brothers old Fashion Bitters

Method: Stir

Glass: old Fashioned

Garnish: Flamed Orange Peel

Δημιουργήθηκε το 2007 από τον Philip Ward όταν δούλευε στο Death & Co στην Νέα Υόρκη, Ο οποίος πλέον έχει το δικό του μπαρ, το Mayahuel στο Manhattan. Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο cocktail πρέπει ή θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται στα Modern Classic Cocktails.

Smoky Negroni:

25 ml Punt E Mes

25 ml Campari

25 ml Mezcal Amores

2 dash Fee Brothers Aztec Chocolate Bitters

Method: Stir

Glass: old Fashioned

Garnish: Orange Peel

Ένα καπνιστό twist στο κλασικό Negroni το οποίο δίνει αρώματα από κακάο και καπνό, ένα άγγιγμα τσίλι και πορτοκαλιού στο στόμα αφήνοντάς μας ένα ευχάριστο τέλος στη γεύση.

Του Θάνου Καραμάνη.

Τα πιο ευρέως γνωστά είδη καφέ αυτή την στιγμή στον κόσμο είναι δύο, πάμε λοιπόν να αναφέρουμε παρακάτω ποια είναι αυτά, τις βασικές διαφορές τους, τα γευστικά και αρωματικά προφίλ τους, πως ξεχωρίζουμε αυτούς τους καφέδες οπτικά και πως χρησιμοποιούνται.

1. Είδος αράμπικα (Arabica)

2. Είδος ρομπούστα ή κανεφόρα (Robusta ή robusta canephora)

Arabica

Είναι το πιο διάσημο είδος καφέ, διότι το βρίσκουμε συχνά και προσμίξεις καφέ (blends) στις οποίες χρησιμοποιείται σαν μοναδικό είδος καφέ.

Το είδος Arabica, φημίζεται για τον γλυκό του και έντονα αρωματικό του χαρακτήρα.

Γενικά,

Καλλιεργείται σε υψόμετρο από 1100m έως και 1950 – 2000m, έχει αυγοειδές σχήμα είναι αρκετά ανεπτυγμένος σε μέγεθος κόκκου, έχει μεγάλη πυκνότητα, χαρακτηριστικό σημάδι είναι ότι εξωτερικά του κόκκου από την μία κορυφή έως την άλλη, τον διαπερνάει μια αυλάκωση η οποία έχει σχήμα τύπου “S” και έχει ρηχό βάθος. Γευστικά έχει ευχάριστη και γλυκιά γεύση λόγω της αρκετά χαμηλής περιεκτικότητας καφεϊνης και προσφέρει πάντα ζωντανά και έντονα αρώματα. Όσο πιο ψηλά καλλιεργείται το καφεόδεντρο, τόσο πιο γευστικούς και αρωματικούς καφέδες έχουμε (καθαρούς),

Αυτό οφείλεται σε ένα μέρος, ότι σε τέτοια υψόμετρα δεν υπάρχει η περιβαλλοντική μόλυνση της “πόλης”, καυσαέριο, αρρώστιες, μολυσμένο νερό, κ.ά., επίσης αξίζει να σημειώσουμε ότι, το είδος της Arabica καφέας είναι πιο ευάλωτο σε αρρώστιες και μικροοργανισμούς και εύκολα μπορεί να υποστεί ζημιά. Ένας λόγος είναι, όπως προαναφέραμε η χαμηλή περιεκτικότητα καφεϊνης, η καφεϊνη είναι ένα συστατικό που βοηθάει στην άμυνα του καρπού πάνω στο δέντρο, είναι ικανή μέχρι και να σκοτώσει οποιοδήποτε μικροοργανισμό ή έντομο πάει να προσβάλλει τον καρπό.

Παρασκευάζοντας αυτό το είδος σε ρόφημα καφέ, θα μας προσφέρει γλυκύτητα, οξύτητες φρούτων και εσπεριδοειδών και ευχάριστα αρώματα ξηρών καρπών, λουλουδιών, κ.ά.

Robusta

Η robusta, φημίζεται για τον επιθετικό χαρακτήρα που έχει στην γεύση, τα έντονα χαρακτηριστικά γήινων γεύσεων με ήπιες αρωματικές ιδιότητες.

Γενικά,

Καλλιεργείται και σε χαμηλότερα υψόμετρα, έχει ένα πιο οβαλοειδές, στρογγυλό σχήμα, είναι συνήθως λίγο πιο μικρός σε μέγεθος ο κόκκος από ότι στην αράμπικα. Η χαρακτηριστική αυλάκωση που διαπερνάει την μία κορυφή έως την άλλη του κόκκου, είναι αυστηρά ευθεία και έχει αρκετό βάθος προς τον πυρήνα του κόκκου. Γευστικά όπως είπαμε έχει μια πολύ έντονη, επιθετική και πικρή γεύση, με χαρακτηριστικές “φιλικές” γεύσεις που μπορείς να ξεχωρίσεις σε καλές ποικιλίες, είναι αυτή της σοκολάτας. Η πικρή και έντονη γεύση που έχει, οφείλεται ξεκάθαρα την αρκετά υψηλή περιεκτικότητα σε καφεϊνη.

Η γεύση που έχει η καφεϊνη εάν την δοκιμάσεις σκέτη σε μορφή σκόνης, είναι πικρή.

Για αυτόν τον λόγο λοιπόν, το καφεόδεντρο της robusta μπορεί να καλλιεργηθεί και σε χαμηλά υψόμετρα κοντά στις μολύνσεις “της πόλεως”, γιατί δεν είναι ευάλωτη και έχει όλα τα εφόδια να αμυνθεί κόντρα σε αυτήν.

Η παραγωγή της robusta παγκοσμίως είναι πολύ μεγάλη και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που είναι σε ένα μεγάλο μέρος πιο φθηνή από ότι η αράμπικα. (όχι πάντα βέβαια, δεν είναι κανόνας)

Η robusta αντέχει στις μολύνσεις και στις αρρώστιες, γι αυτό οι παραγωγοί επιλέγουν την “ασφάλεια” της επένδυσης και καλλιεργούν σε πλειοψηφία αυτό το είδος καφέ.

Πηγή

THE DISTILLER – Basic Program Barista

A little bit about Tequila:

Η τεκίλα είναι το εθνικό ποτό του Μεξικού.

Αυτό γιατί η τεκίλα μπορεί να αποσταχθεί μόνο σε 5 πολιτείες του Μεξικού συμπεριλαμβανομένης και της Jalisco όπου βρίσκεται και η πόλη Tequila.

Η τεκίλα αποστάζεται από μπλε αγαύη ( blue weber agave ) η οποία παίρνει 6 με 12 χρόνια για να ωριμάσει και να συγκομιστεί.

Για την απόσταξη αυτής χρησιμοποιείται η καρδιά του φυτού που ονομάζεται Pina ( η οποία θυμίζει τεράστιο ανανά ). Από μια Pina φτιάχνονται περίπου 6 φιάλες τεκίλας!

Η Pina προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή τεκίλας ψήνεται με ατμό μέσα σε παραδοσιακούς πέτρινους φούρνους για 36-40 ώρες περίπου για να μαλακώσει προκειμένου να αλεστεί.

Βάση νόμου η τεκίλα πρέπει να περιέχει από 35% μέχρι και 55% αλκοολικούς βαθμούς , ενώ για να θεωρηθεί τεκίλα θα πρέπει να περιέχει 51% αγαύη!

Οι τεκίλες από 100% αγαύη θεωρούνται premium.

Υπάρχουν 4 κατηγορίες τεκίλας :

Blanco ή silver ή Plata που σημαίνει λευκή, ωριμάζει για λιγότερο από 2 μήνες.

Reposado που σημαίνει ξεκουρασμένη, ωριμάζει από 2 μέχρι 12 μήνες.

Anejo που σημαίνει γηραιά, ωριμάζει από 1 μέχρι 3 χρόνια.

Extra Anejo που σημαίνει παλαιωμένη και ωριμάζει περισσότερο από 3 χρόνια.

Την τεκίλα μπορείς να την απολαύσεις σκέτη ή με πάγο, με λεμονάδα ( squeeze ) ή σε cocktail.

Τequila cocktails:

Margarita:

60 ml Corallejo Blanco

25 ml lime juice

25 ml dry curacao

*5 ml simple syrup or agave (optional)

Method: shake

Glass: coupe

Garnish: salt rim & lime wedge

Για την Margarita υπάρχουν πολλές ιστορίες για το πού και πότε δημιουργήθηκε.

Μία από τις κοινά αποδέκτες είναι αυτή του Οκτώβριου του 1941 στο Ηussong’s cantina στην Ensenada του Mexico από τον Don Carlos Orozco όταν ένα απόγευμα τον επισκέφθηκε η κόρη ενός Γερμανού πρέσβη με το όνομα Margarita Henkel και της πρόσφερε μια από τις δημιουργίες του.

Το cocktail περιείχε λευκή τεκίλα, lime και λικέρ πορτοκαλιού, το οποίο σέρβιρε με αλάτι στο χείλος του ποτηριού! Αφού η Henkel ήταν η πρώτη που δοκίμασε το cocktail αυτό, ο Don Carlos έδωσε το όνομα της στο cocktail και έτσι γεννήθηκε η Margarita.

Σύμφωνα με τον Cuervo, η Margarita δημιουργήθηκε το 1938 από τον bartender Don Carlos Herrera θέλοντας να εντυπωσιάσει την μεξικανά showgirl Rita de la Rosa και ξεκίνησε καμπάνια το 1948 με σλόγκαν το ‘’Margarita , its more than a girl’s name’’ by Jose Cuervo.

Παρόλα αυτά στο βιβλίο Cafe Royal Cocktail Book αναφέρεται ο μάλλον ‘’πρόγονος’’ της margarita το Picador από τον William J. Tarling το 1937 το οποίο περιείχε ½ tequila, ¼ lime or lemon juice και ¼ Cointreau

Paloma:

60 ml Corallejo Blanco

15 ml lime

7.5 ml agave syrup

Top up pink grapefruit soda

Method: build up

Glass: Highball

Garnish: pink grapefruit wedge

Η Paloma είναι από τα πιο δημοφιλή cocktail του Μεξικού. Στα ισπανικά σημαίνει περιστέρι.

Είναι έμπνευση και δημιουργία τον Don Javier Delgado Corona, bartender και ιδιοκτήτη του La Capilla στην Τequila town στην Jalisco του Μεξικού .

Του Θάνου Καραμάνη.

Ένα ταξίδι στον κόσμο του αληθινού whiskey, που θα μας κάνει να ξεχάσουμε ότι γνωρίζαμε μέχρι τώρα! 

Θα ακούσουμε, θα μάθουμε, θα γευτούμε, θα ταξιδέψουμε και θα γνωρίσουμε το whiskey!

Εισηγητής ο Teo Spyropoulos.

Brand ambassador της Tsaknakis Bros.

Οι θέσεις περιορισμένες.

Πού;

THE DISTILLER coffee and cocktails services, Ικονίου 2, Ξάνθη

Πότε;

Τρίτη, 20/11/2018 14:00′

Για την ομαλή διεξαγωγή, 

παρακαλούμε να δηλώσετε συμμετοχή!

Είσοδος ελεύθερη.